Quizá foi a noite e a elegancia coa que vístese, ou o encanto dos locais e a súa música en fin de ano. Quizá a néboa do Val de Barcala cando che envolve no amencer ou tal vez o irresistible impulso co que espertei a media mañá para seguir a estrada en busca do horizonte. Os pasos que atenden o instinto de subir regálanche un asento desde o que podes contemplar o mundo mentres nace unha nova década. Mentres o sol mergúllase nun mar de nubes e afógase no Atlántico. Sentado ó carón dos deuses célticos.
Comments